من سال‌ها کاربر اندروید بودم و از آیفون 4S قدیمی به سامسونگ گلکسی S6 در سال 2015 منتقل شدم. از آن زمان، برخی از بهترین گوشی‌های اندروید را استفاده کرده‌ام.
بنابراین، آنچه که فکر می‌کردم یک رابطه کوتاه‌مدت با iOS و آیفون 13 پرو در پایان سال 2021 باشد، در واقع به یک رابطه بلندمدت با یک گوشی آیفون تبدیل شد. البته هنوز به گوشی‌هایی مثل سامسونگ گلکسی S24 اولترا دسترسی دارم، اما سیم‌کارت من (که هنوز در بریتانیا استفاده می‌شود) در آیفون قرار دارد.
اخیراً، تنوع اندروید و یکنواختی عمومی با آیفون‌ها باعث شد که نزدیک بود دوباره به پلتفرم گوشی‌های گوگل برگردم، اما درست زمانی که فکر می‌کردم خارج شدم، آیفون 15 پرو مکس دوباره من را جذب کرد.
و من با این موضوع مشکلی ندارم، چون این یک گوشی هوشمند باکیفیت پرچم‌دار است. با این حال، ممکن است کمی بیش از حد خوب باشد – به حدی که من هیچ ایده روشنی ندارم که گوشی‌ها به کجا می‌توانند بروند تا از صرفاً ارتقاءهای تدریجی از مدل‌های قبلی فراتر بروند.
اما اجازه دهید ابتدا به شما بگویم چرا آیفون ۱۵ پرو مکس توجه من را جلب کرده است، با وجود اینکه من هیچ وقت علاقه زیادی به گوشی‌های مکس نداشتم.
اول از همه، ساختار تیتانیومی یک تغییر عمده است، که تلفنی با نمایشگر ۶.۷ اینچی سنگین و ناخوشایند را به دستگاهی تبدیل کرده که من می‌توانم تقریباً با یک دست از آن استفاده کنم. تغییرات ظریف در کناره‌ها و اضافه کردن مقداری انحنا به لبه‌ها به این معنی است که آیفون ۱۵ پرو مکس همچنان لبه‌های صاف و شیک را که اپل با سری آیفون ۱۲ معرفی کرده حفظ می‌کند، اما آن‌ها را کمی راحت‌تر در دست نگه می‌دارد. پایان مات قسمت پشت گوشی و نحوه ترکیب رنگ‌ها با شاسی تیتانیومی نیز بسیار تمیز و مرتب است.
در حالی که Dynamic Island (جزیره داینامیک) کامل نیست، اما تغییر خوبی است نسبت به بریدگی که من به‌زور به آن عادت کرده بودم در آیفون ۱۳ پرو. و احساس نمی‌کنم که این ویژگی خیلی مزاحم‌تر از دوربین‌های پانچ‌هول در رقبا اندرویدی مانند گوگل پیکسل ۸ پرو باشد؛ علاوه بر این، عملکرد اضافی آن ارزشمند است، هرچند همیشه از تمام ظرفیت آن استفاده نمی‌شود.
من همچنین از دکمه جدید Action خوشم می‌آید، که از آن برای فعال‌کردن سریع "چراغ قوه" – یعنی فلاش دوربین عقب – استفاده می‌کنم. اتصال USB-C بسیار خوشایند است. و همچنان عاشق نمایشگر ۱ هرتز تا ۱۲۰ هرتزی اپل با نمایشگر ProMotion هستم. ترکیب این ویژگی‌ها با نرم‌افزار روان، آیفون ۱۵ پرو مکس را بسیار سریع می‌کند.
البته، این گوشی با چیپ A17 Pro خود به طور غیرقابل باوری سریع است، که می‌تواند بازی‌هایی با کیفیت کنسول را روی دستگاهی که به مراتب از ایکس‌باکس سری ایکس در جیب جا می‌شود، اجرا کند. هنوز هم می‌توان به عملکرد بیشتری برای بهتر اجرا کردن این بازی‌ها امیدوار بود، اما با توجه به محتوای بسیار زیاد اپل آرکید، هیچ‌گاه در پیدا کردن یک بازی جالب برای بازی کردن در طول مسیر کسل‌کننده خود گیر نخواهید کرد.
در نهایت، مجموعه دوربین‌های آیفون ۱۵ پرو مکس فوق‌العاده است. حرکت به سمت لنز تله‌فوتو اپتیکال ۵x به سیستم دوربین انعطاف‌پذیری بسیار ارزشمندی اضافه می‌کند، در حالی که دوربین‌های اصلی و اولتراواید می‌توانند به طور مداوم عکس‌های عالی بگیرند. من به تصمیم قرار دادن گلکسی S24 اولترا در جایگاه اول فهرست بهترین گوشی‌های دوربین‌دار TechRadar پایبندم، اما ترجیح می‌دهم عکاسی محاسباتی و پردازش سیگنال تصویر اپل را به سامسونگ ترجیح دهم.
ویدیو به سادگی پیشرو در کلاس خود است، و ضبط ویدیوی قابل استفاده بسیار آسان است، حتی اگر تمام مهارت‌های دوربینی یک سگ احمق را داشته باشید.
من همیشه علیه آن چیزی که ممکن است یک عشق چاپلوسانه به اپل و دستگاه‌های آن باشد، مبارزه کرده‌ام، به این احساس که کوپرتینو به خاطر چیزهایی که مردم برای نداشتن آن‌ها یک گوشی اندرویدی را به صلیب می‌کشند، معافیت می‌گیرد؛ من در مورد نمایشگر ۶۰ هرتزی در آیفون ۱۵ استاندارد و پذیرش بسیار کند USB-C صحبت می‌کنم. اما در حالی که نمی‌توانم از آیفون ۱۵ استاندارد یا آیفون ۱۵ پلاس دفاع کنم، معتقدم که آیفون ۱۵ پرو مکس در حال حاضر به نوعی اوج گوشی‌های هوشمند است.
موضوع این است که همه این‌ها باعث نگرانی من شده که اپل شاید دیگر ظرفیت زیادی برای نوآوری بیشتر نداشته باشد. مطمئناً تیم کوک و گروهش قطعاً در پیروی از گوگل و سامسونگ، ابزارهای هوش مصنوعی تولیدی را پذیرا خواهند شد. پیش‌بینی اینکه آیفون 16 سریع‌تر و باتری بهتری خواهد داشت نیز سخت نیست، شاید حتی شارژ سریع بهتری هم به آن افزوده شود.
اما از نظر تغییرات بزرگ در آیفون‌ها و به طور کلی سری گلکسی سامسونگ، به نظر می‌رسد که به یک نقطه ایستایی در تکامل و نوآوری اسمارت‌فون‌ها رسیده‌ایم، حداقل از نظر سخت‌افزاری.
من به اندازه کافی پیر هستم که روزهایی را به یاد بیاورم که هر اسمارت‌فون جدید مانند یک گام واقعی به جلو از نسل قبلی بود، با دوربین‌هایی که بهتر و بهتر می‌شدند، عملکردی که از نسل به نسل فرق می‌کرد و ویژگی‌های جدیدی که اضافه می‌شدند. این روزها، نسل جدید اسمارت‌فون‌ها به طور کلی شباهت زیادی به نسل قبلی دارند.
البته، مجموعه‌ای از تغییرات کوچک در آیفون 15 پرو مکس باعث شده که این گوشی انتخاب اول من باشد و به‌روز‌رسانی آن ارزش داشته باشد. اما حالا احساس می‌کنم که اپل فرمول خود را به درستی پیدا کرده و نمی‌توانم ببینم که آیفون 16 یا آیفون 17 خیلی بهتر از آن باشند، مگر اینکه کسی تکنولوژی صفحه‌نمایش یا مواد باتری متفاوتی ابداع کند.
پس آیا الان از گوشی‌ها خسته شده‌ام؟ نه دقیقاً. فکر می‌کنم امید من برای آیفون‌های هیجان‌انگیز به وعده آیفون تاشو بستگی دارد، چون فکر می‌کنم اپل توانایی و آگاهی لازم برای ارائه تجربه‌ای عالی از گوشی‌های تاشو را دارد. به‌طور مشابه، من آماده‌ام که نوآوری در بخش نرم‌افزار را بپذیرم، که قطعاً هوش مصنوعی نقش مهمی در آن خواهد داشت.
اما برای اکنون، باید خودم را با این ایده آرام کنم که در حال حاضر یک گوشی تقریباً کامل برای خودم دارم. و در زمانی که بسیاری از چیزها تاریک به نظر می‌رسند، این موضوع چیز بدی نیست.